Pomoc Psychologiczno-Pedagogiczna

Jak zwiększyć motywację do nauki – co można zrobić z drugiej strony ekranu?

•W  rozmowach,  e-mailach,  w  trakcie  lekcji  online  warto, żeby  nauczyciele  mówili o swoich  emocjach  i  relacjach  z  klasą  – że  nauczyciele  też  tęsknią, że  woleliby spotkać  się  twarzą  w  twarz,  ale  na  teraz  jest  konieczne  uczenie  się  za  pomocą  lekcji zdalnych.

•Warto mieć świadomość, że uczniowie będą potrzebować wsparcia emocjonalnego, bo epidemia  ich  przeraża,  czują  się  osamotnieni  lub  nie  potrafią  zaadaptować  się  do nauczania zdalnego.

•Warto  mówić  o  własnych  emocjach, że  ta  sytuacja  jest  trudna  także  dla  nauczycieli i warto być cierpliwym wobec siebie i innych, że inne dzieci z czasem się tego nauczą, że  trzeba  być  punktualnym, że  nie  wszyscy  mogą  mówić  jednocześnie.  Mówienie o emocjach  i  procesach  grupowych  uczy  dzieci  refleksji,  uważności,  co  może  pomóc w procesie motywowania siebie nawzajem do wysiłku.

•Warto  podpowiadać  dzieciom,  co  mogą  zrobić,  gdy  będą  czuć  się źle:  porozmawiać z kimś   bliskim,   dbać   o   kontakty   z   kolegami   i   koleżankami   –   są   telefony, komunikatory, wideorozmowy.

 •Ważne jest chwalenie, zauważanie drobnych postępów u dzieci.

•Ważnym   elementem   nauki   jest   dawanie   dobrych   instrukcji,   jak   coś   wykonać i dlaczego to jest ważne. Warto też analizować lekcje na metapoziomie, że np. lekcje w tym tygodniu będą utrwalać wiadomości z zakresu części mowy.

•Warto  zainteresować  się  dziećmi,  które  nie  przesyłają  zadań,  nie  odpowiadają  na  e-maile, są nieobecne na lekcjach online. Warto zadzwonić do rodziców i wysłać SMS-a, którego rodzice przeczytają dziecku.

•Warto uporządkować nauczanie zdalne, podać plan spotkań, podpowiedzieć dzieciom, co  mogą  zrobić, żeby  lepiej  zapanować  nad  nauką  zdalną: żeby  notowały  sobie zadania domowe, zaznaczały strony w ćwiczeniach do zrobienia itp.

•Warto  motywować  do  nauki,  powtarzając  dzieciom, że  dadzą  sobie  radę, że  w  nie wierzymy, że  wiele  nowych  sytuacji  i  zmian  na  początku  jest  trudnych,  a  potem przystosowujemy się.

•Bardzo  ważnym  elementem  procesu  uczenia  się  będzie  motywowanie  uczniów  do tego, żeby na miarę swoich możliwości brali odpowiedzialność za proces nauki. Warto pokazywać, że  ta  sytuacja  jest  szczególna  i  każdy  z  nas  musi  rzetelnie  wykonywać swoje obowiązki: dbać o higienę, zostać w domu oraz uczyć się.

•Warto  zachęcić  dzieci,  aby  zrobiły  sobie  plan  dnia,  tak żeby  miały  czas  na  naukę i rozrywkę.

•Warto  zadbać  o  komfort  uczniów:  nie  obciążać  ich  zbyt  wieloma  kartami  pracy, zdaniami, linkami.

•Należy   pamiętać   o   udzielaniu   informacji   zwrotnej   o   wykonanych   zadaniach, aktywności na lekcji oraz o poziomie przyswojenia materiału.

 Jak usprawnić proces uczenia się – co może zrobić rodzic?

•Dzieci często potrzebują pomocy rodzica w rozplanowaniu nauki, zadań do zrobienia. Ważne, żeby dziecko samo lub z pomocą rodzica systematycznie realizowało zadania do wykonania.

•Ważna  jest  obecność  rodzica,  gdy  coś  idzie  nie  tak  –  pomoc  w  ogarnięciu  sprzętu, trudności edukacyjnej.

•Bardzo  ważne  są  emocje.  Warto  ograniczyć  dodatkowy  chaos  generowany  przez ludzi:  nerwowe  sytuacje,  pośpiech,  ponaglanie,  „walka”  o  sprzęt,  spięcia  i  sprzeczki w domu.

 •Warto  zdać  sobie  sprawę, że  każdy  z  nas  ma  prawo  do  negatywnych  emocji,  do frustracji,  bo  sytuacja  jest  kryzysowa.  Nikt  z  nas nie  był  w  takiej  sytuacji  wcześniej. Warto  być  dla  dziecka  powiernikiem,  przewodnikiem.  Dobrze  umieć  przyznawać  się do własnych emocji i słabości. Gdy emocje nas poniosą – warto umieć przeprosić.

•Warto na nowo zaplanować i zorganizować miejsca do nauki, miejsca wyciszenia. Ze względu  na  to, że  praca,  nauka  i  relaks  realizowane  są  w  domu/mieszkaniu,  to  może zajść potrzeba stworzenia nowego miejsca do zabawy lub do cichego relaksu.

•Ważna  jest  też  higiena  uczenia  się:  miejsce  i  czas  nauki.  Naucz  dziecko,  aby przeplatało  naukę  z  aktywnym  odpoczynkiem.  Długość  sesji  nauki  zależy  od  wieku dziecka,  nie  powinna  przekroczyć  45  minut  w  przypadku  młodszego  dziecka.  Przed nauką   warto   przewietrzyć   pokój   –   niższa   temperatura   sprzyja   koncentracji, a dotlenienie mózgu jest ważne w pracy umysłowej.

•Jeśli  dziecko  ma  problemy  ze  skupieniem  się,  warto  zadbać  o  pozbycie  się  z miejsca do nauki zbyt wielu dystraktorów; może dobrym rozwiązaniem będzie oddać dziecku swoje słuchawki, żeby łatwiej mogło się wyizolować i skupić.

 •Warto nauczyć dziecko nawyku, aby na czas nauki wyciszało swój telefon, odkładało go  do  innego  pokoju  lub  kuchni.  Dzięki  temu  nie  będzie  go  kusiło  sprawdzanie aktualności na Facebooku czy Instagramie lub odpisywanie na SMS-y.

•Podczas  nauki  dziecka:  wyłącz  telewizor,  muzykę,  nie  rozpraszaj  go,  dopytując o różne  rzeczy.  Zadbaj  o  to, żeby  dziecko  starało  się  utrzymać  porządek  w  pokoju, a zwłaszcza na biurku.

•Koniecznie należy zadbać o długość i jakość snu twojego dziecka. Optymalny czas to 8–10 godzin. To, że dziecko długo śpi, nie znaczy, że jest leniwe. 

•Pamiętaj  o  zrównoważonej  diecie,  bogatej  w  witaminy  i  minerały  potrzebne  do sprawnego funkcjonowania mózgu.

•Namawiaj  dziecko  do  aktywności  fizycznej  –  nawet  na  ograniczonej  przestrzeni. Bardzo wiele zależy od chęci i motywacji rodzica. Mózg lubi ruch! 

•Ważne  jest  przestrzeganie  rytmu  dnia:  wyznaczenie  dziecku  /  z  dzieckiem  celów  do wykonania, wstawanie rano, dbanie o samopoczucie i regularne posiłki – ważne, żeby nie  przestawiał  się  rytm  dobowy  dziecka:  jeśli  będzie  chodzić  bardzo  późno  spać i wstawać również coraz później, to niestety będzie miało to olbrzymi wpływ na jego emocje i działanie oraz funkcjonowanie mózgu.

Zasady dobrego chwalenia i motywowania do dalszej pracy przez rodziców i nauczycieli

 1.Mów  o  konkretnym  zachowaniu/zadaniu  dziecka  czy  włożonym  przez  nie  wysiłku w daną czynność.

 2.Oceniaj  efekty  pracy  dziecka,  nie  chwal  za  inteligencję  czy  zdolności,  tylko  za dokonania.

 3.Rzeczowo informuj o błędach lub niedociągnięciach.

4.Mów o tym, co dziecko zrobiło, a nie o tym, czego nie zrobiło.

5.Doceń włożony wysiłek, to przecież motywuje do działania.

6.Zwracaj uwagę na to, co pozytywne w zachowaniu/zadaniu dziecka.

7.Opisz to, co widzisz i słyszysz, jakie uczucia w tobie wywołuje to, co zrobiło dziecko. Nie używaj ogólników.

8.Absolutnie nie porównuj dziecka z rodzeństwem czy innymi dziećmi.

9.Podczas  chwalenia  nie  wspominaj  dziecku  o  wcześniejszych  jego  porażkach  czy niepowodzeniach.

10.Nie kłam, pochwała musi być wiarygodna.

11.Gdy chwalisz, rób to bez żadnego „ale mogłaś/mogłeś to zrobić lepiej/inaczej”. „Ale” niszczy każdą, nawet najlepszą pochwałę