Dr. Zygmunt Sójkowski rozpoczął pracę w Naszej szkole od wszczepienia idei zadrzewiania terenu szkoły .Sam podjął się zakupu odpowiednich gatunków drzew i krzewów,a wszyscy myśleli nad rozplanowaniem sadzonek.Początkowo sądziliśmy ,że do realizacji tego planu nie dojdzie lecz pewnego Październikowego dnia w 1983 roku Pan Zygmunt zajechał przed szkołę Traktorem z przyczepą wypełniona sadzonkami/.Piękna pogoda i chęć pomocy przy sadzeniu sprawiły ,że połowa uczniów i niemal wszyscy nauczyciele zostali po lekcjach by wziąć udział w tak doniosłym dziele .Pracowaliśmy ciężko ,ale w miłej i serdecznej atmosferze i każdy czuł się ogromnie odpowiedzialny za powierzone mu drzewko.Pan Sójkowski uczył wszystkich techniki sadzenia i kazy stosował się do jego wskazówek…Tego dnia nie posadziliśmy wszystkich sadzonek,prace zakończyliśmu następnego dnia… I bardzo byliśmy dumni ,że wykonaliśmy kawał dobrej roboty. W niedługim czasie p.Sójkowski dostarczył nową partię sadzonek a my z zapałem sadziliśmy kolejne drzewka… Z niepokojem patrzyliśmy jesienia na chorujące sadzonki. Na szczęście okazało się ze niewiele uległo zniszczeniu ,Dbamy o nie jak najlepiej i myślimy ze za kilka lat otoczenie szkoły będzie naprawdę piękne…

W roku szkolnym 83/84 z funduszu Komitetu rodzicielskiego został zakupiony magnetofon stereofoniczny typ TB-2407 .Zarysowała się przed nami szansa na udane dyskoteki .Cieszyliśmy się Że muzyka towarzysząca nam do tańca będzie teraz dobrze słyszalna i czyściej odtwarzana.Okazało się jednak ,że komitet Rodzicielski wyczerpał juz zapasy funduszy i nie wystarczy na zakup kolumn i wzmacniacza/.Jak zawsze pełna pomysłów p.Sikora poradziła abyśmy zdobyli pieniądze zbierając złom.Wszyscy bardzo chętnie podjęli wyzwanie i wiosną ruszyliśmy na „Złomobranie” .Nasi rodzice pomogli w transporcie a my z nauczycielami jeździliśmy po okolicvznych wsiach i zbieraliśmy złom od gopspodarzy .Było w tym duzo pracy ale także miło spędzonego czasu.Złom składowaliśmy koło szkoły a potem ładowaliśmy na przyczepy traktorowe , którymi pracownicy punktu skupu odwozili go do Teresina i zamieniali na tak bardzo potrzebne nam pieniądze .Zarobiliśmy niemałą kwotę bo 50 tysięcy złotych .Dużo kłopotów było z zakupem kolum i wzmacniacza ale dzięki operatywności i wytrwałości P. Sikory ,która całe wakacje poświęciła na ten cel , we wrześniu zastaliśmy komplet głośników i przewodów .Teraz marzenia o udanych dyskotekach stały się wreszcie realne…

Wakacje Roku szkolnego 82/83 nasi harcerze spędzili na gościnnej ziemi Toruńskiejobóz w Okoninie na wysokim brzegu Drwęcy w sosnowym lesie 200 m od jeziora „Okonek”czyste ,głębokie i pełne ryb o czym przekonali się wędkarze.Przez cały czas pogoda dopisywała Większość dzieci nauczyła się pływać a niektórzy zdobyli kartę pływacką ,.jedną z atrakcji pobytu była wielka Burza .Błyskawice rozdzierały niebo a pioruny waliły w jezioro i rzeke na zmianę .Leżąc w namiocie czuć było jak ziemia drży/Aby zapobiec panice ( niektóre harcerki bardzo się bały a i namioty zaczęły przeciekać ) oboźny zarządził Alarm Ciężki i wszyscy musieli się zameldować u oboźnego…szkoda że zdjęcia robione przez zaprzyjaźnionego fotografa nie bardzo się udały:(Wielką przygodę przeżyliśmy także oglądając „turniej rycerski ” Który corocznie z okazji święta odrodzenia odbywa się na dziedzińcu zamkowym w Golubiu-Dobrzyniu.Niektórzy dzięki obecności telewizji mogli się potem ogladać w reportazu z turnieju.. a zdjęcia z wieczornego ogniska trafiły do :”wiadomości” skierniewickich.